ang NOYPI 040309

ang pinoy, di mo alam kung maaawa ka o kamumuhian mo sila.,

di mo alam kung nananadya o sadyang nangangailangan lang.,

Sa bawat pulubing pilipino na nakikita ko sa kalsada,

sa mga over pass, mga squatter,

naiisip ko maswerte pa pala ako

at mayroon akong disenteng tirahan

pero sa mga pagkakataon na nagugulangan ka ng mga taong ito

at maranasan mong lokohin nila

mapapaisip ka talaga

kung dapat ba silang pagkatiwalaan at kaawaan,.

sa tagal ng pagtira ko dito sa maynila,.

ang daming beses ko ng nagbigay ng limos

sa mga pulubi na pagtalikod mo nagkaka-kara cruz na,

ang daming beses ko na din maswertihan

ng mga lintik na holdaper at mga mandurukot.

Sa totoo lang naisipan kong isulat ito

dahil naisahan na naman ulit ako ng holdaper kahapon 

April 2, 2009 di ko alam kung extension pa yun ng april fools day., o talagang buwenas lang ako

at lapitin ng mga masasamang loob.

Naisip ko nga eh kung naliliitan ba sila sa akin?

o mukha ba akong mahina?

mayabang, o mukha ba akong mayaman?

pero hindi naman.

bakit kaya lagi na lang akong biktima?

Namigay lang naman ako ng telepono kahapon.

ung tipong pinag-ipunan

at pinagpaguran para lang mabili,

sa kanila lang pala mapupunta.

Nakakasama ng loob

kung bakit ganito sa pilipinas

na bakit ganyan ang karamihan ng pinoy.

Sa tingin ko di naman sapat na dahilan

ung pagiging mahirap para gawin un,

hindi sapat na rason

ung sabihing dala ng pangangailangan,

na sabihing mas gusto kong gawin ito

kesa naman mamatay sa gutom ang pamilya ko.

Kahit papano naman siguro

madami pa ding paraan para kumita ng pera

sa marangal na paraan,

ung hindi kailangan manlamang sa kapwa mo,

lalo na sa kapwa pilipino

na katulad lang din na naghihirap sa buhay.

Natatawa na lang ako minsan

sa sinasabi ng mga kaibigan ko

na nagtatrabaho sa ibang bansa

na “kahit iwan mo ang gamit mo sa park,

at huwag mong bantayan

hindi ito mawawala”

at pag ang gamit mo eh nawala

isa lang ang ibig sabihin nun

PILIPINO lang din ang kumuha”

nakakatawa pero sa totoo lang

nakakalungkot na gnun ang mga pilipino.

Kailan kaya magiging gnun sa pilipinas?

ung hindi ka matatakot na umuwi

kahit gabing gabi na,

ung hindi mo na kailangan pumili ng mga jeep,

bus, o taxi na sasakyan,

ung mawawala ung takot mo

kahit saan ka magpunta.

Ang tanong eh,

mangyayari pa kaya un?

sana,. pero duda ako parang MALABO.