sa akin wag sanang magalit
mga taong aking binanggit
kung sakali mang inyong ikagalit
sa muling pagkikitay, please pakikurot ako sa singit
labing tatlong taon ang nakalipas
ng pagtatapos sa ANHS ay maranas
sa graduation malamang luha mo ay tumagas
simula noo'y tinahak magkakaibang landas
buhay sa mataas na paaralan
walang humpay na tawanan
punong puno ng kalokohan
napakaraming kabulastugan
kaysarap muling balik balikan
tanda nyo pa ba
nung si torres pinatayo sa lamesa
sa kadahilanang hindi ko na maalala
ng ating butihing gurong si borja
itong si torres tawa pa ng tawa
ang umagang klase sa values education
na sapilitan ang recitation
at ang dalagang si bucu ang guro
na laging pambungad na tanong sayo
mga taong aking binanggit
kung sakali mang inyong ikagalit
sa muling pagkikitay, please pakikurot ako sa singit
labing tatlong taon ang nakalipas
ng pagtatapos sa ANHS ay maranas
sa graduation malamang luha mo ay tumagas
simula noo'y tinahak magkakaibang landas
buhay sa mataas na paaralan
walang humpay na tawanan
punong puno ng kalokohan
napakaraming kabulastugan
kaysarap muling balik balikan
tanda nyo pa ba
nung si torres pinatayo sa lamesa
sa kadahilanang hindi ko na maalala
ng ating butihing gurong si borja
itong si torres tawa pa ng tawa
ang umagang klase sa values education
na sapilitan ang recitation
at ang dalagang si bucu ang guro
na laging pambungad na tanong sayo
"anong masasabi mo may darling ko"
hayun si dayao tuloy
sa kaba napasagot ng "palaboy"
kay romero ikay pinaguhit
dahil walang talento, likhay halatang pilit
ibat ibang mapa iyong iginuhit
mga kabisera sa utak nagpalit palit
eh ang sulat kamay ni tamayo?
na madalas kinokopya mo
sa hinihiram mong kwaderno
at sa laki, naku ang xerox nagiging doble ang presyo
si papa Dom tuwing magrerecite
ikay magtataka pag pinagmasdan
pinamalas na sagot ay tumpak naman
ngunit doon sa kisame parang nakasulat kasagutan
yung kutilyong ginanap duon sa plaza
malamang buhay pa din sayong memorya
pagkat nooy inlab na inlab ka
at kilig na kilig sa iyong kapareha
eh ang ryan, karenn maristel na lambingan
di bat parang melodramang walang katapusan
walang humpay na patalbugan
buti na lang nauwi sa patawaran at pagkakaibigan
sa asignaturang filipino
di ko alam kung maiiyak o matatawa ako
pagpasok ko umiiyak bigla si dumbo
yun pala pinaiyak ng isang mercado
nagpanic buong klase, mga bintana sinarado
kaibahan ng pormal at di-pormal na katha
alam mo ba, kung tatanungin ka?
dahil ito lang ang aking tanda
katha'y naging eroplano’t pinalipad ni vergara
sabay sinabihan kang tumalon sa bintana
naalala nyo din ba
ang kwelang kaklaseng si nino calma
ngayon nagbebenta na ng bahay at lupa
sa mga asensadong taong tulad niya
sana ako di'y magkapera
upang bahay at lupay mabili sa kanya
at si bonus na klasmeyt natin
sa klase ni villapana
na sa pagsusulit bonus lang ang itinama
ibang klase, walastik pambihira
nakapasay di ko alam kung pano nya nagawa
maging guro si perez di ko man naranasan
maging guro si sablan di ko pinagsisisihan
sa kanya’y wala man akong natutunan
yahoo, ang klase ko'y parang vacant naman
tiyak ako di nyo din malilimutan
ang pambihirang memorya ni binibining galang
na talaga namang sa rebyuhan ay maaasahan
ngunit parang sumasablay pag totohanan
sa mga student journal na binebenta ni baluyot
di alam kung matutuwa o mapupoot
pambili’y galing sa baong si nanay ang nag-abot
ibat ibang karunungan iyong mapupulot
si manananggol constantino
wag mong lokohin at daanin sa biro
pagkat ganap na ngayong abogadohayun si dayao tuloy
sa kaba napasagot ng "palaboy"
kay romero ikay pinaguhit
dahil walang talento, likhay halatang pilit
ibat ibang mapa iyong iginuhit
mga kabisera sa utak nagpalit palit
eh ang sulat kamay ni tamayo?
na madalas kinokopya mo
sa hinihiram mong kwaderno
at sa laki, naku ang xerox nagiging doble ang presyo
si papa Dom tuwing magrerecite
ikay magtataka pag pinagmasdan
pinamalas na sagot ay tumpak naman
ngunit doon sa kisame parang nakasulat kasagutan
yung kutilyong ginanap duon sa plaza
malamang buhay pa din sayong memorya
pagkat nooy inlab na inlab ka
at kilig na kilig sa iyong kapareha
eh ang ryan, karenn maristel na lambingan
di bat parang melodramang walang katapusan
walang humpay na patalbugan
buti na lang nauwi sa patawaran at pagkakaibigan
sa asignaturang filipino
di ko alam kung maiiyak o matatawa ako
pagpasok ko umiiyak bigla si dumbo
yun pala pinaiyak ng isang mercado
nagpanic buong klase, mga bintana sinarado
kaibahan ng pormal at di-pormal na katha
alam mo ba, kung tatanungin ka?
dahil ito lang ang aking tanda
katha'y naging eroplano’t pinalipad ni vergara
sabay sinabihan kang tumalon sa bintana
naalala nyo din ba
ang kwelang kaklaseng si nino calma
ngayon nagbebenta na ng bahay at lupa
sa mga asensadong taong tulad niya
sana ako di'y magkapera
upang bahay at lupay mabili sa kanya
at si bonus na klasmeyt natin
sa klase ni villapana
na sa pagsusulit bonus lang ang itinama
ibang klase, walastik pambihira
nakapasay di ko alam kung pano nya nagawa
maging guro si perez di ko man naranasan
maging guro si sablan di ko pinagsisisihan
sa kanya’y wala man akong natutunan
yahoo, ang klase ko'y parang vacant naman
tiyak ako di nyo din malilimutan
ang pambihirang memorya ni binibining galang
na talaga namang sa rebyuhan ay maaasahan
ngunit parang sumasablay pag totohanan
sa mga student journal na binebenta ni baluyot
di alam kung matutuwa o mapupoot
pambili’y galing sa baong si nanay ang nag-abot
ibat ibang karunungan iyong mapupulot
si manananggol constantino
wag mong lokohin at daanin sa biro
at biruin siyay baka mauwi sa kalaboso
pinagsamahan natin sa loob ng apat na taon
hinding hindi mo maikakahon
kung maibabalik lamang ang panahon
magiging masaya ka't aayon
labing tatlong taon mula noon
pagkat parang panahon pa ng hapon
buhat nung huli tayong magtipon.
No comments:
Post a Comment