Monday, October 18, 2010

kwentong ewan

sarap matulog,
buwisit may pasok pa kasi
sana payday na lang lagi
sana sabado na lang lagi

bakit ang weekdays
ang haba haba
pero bakit ang weekends
ang bilis bilis

pag nasa office ka
antok na antok ka
pero pag-uwi mo naman ng bahay
di ka naman makatulog

ang dami kong trabaho na nakapila
pero minsan ayoko ng gawin
gusto ko ng maging malaya
malaya sa mga bagay na nais kong gawin

ngayon tamad na naman akong magtrabaho
kahit madami akong trabaho
parang gusto kong gumawa ng wala
hayan dalawang oras na ang lumipas,
malapit na naman magtanghalian

dito sa bansang ito
ang hilig ng mga tao sa pagkain
ang dami nilang uri ng pagkain
kaso ang nakakainis pagkain na hindi mo makain

kahit gutom na gutom na ako
minsan wala pa rin akong gana
kasi naman, itsura pa lang ng pagkain
nakakaumay na. walang kamatayang curry, noodles at tokwa

buti na lang bumawi sila sa mga fruit juice
kasi masarap ang mga juices dito
masarap mga inumin, paborito ko yung ice kachang
kaso nga lang walang libreng inumin kahit drinking fountain
pati tissue nga sa mga kainan hindi libre

naisip ko tuloy
WOW mas mayaman pa pala ang pinas
atleast sa pinas, kahit sa turo-turo lang
libre ang inuming tubig at mainit na sabaw

may kasama pang tissue
oh san ka pa., hehehe.,

hayan tatlong oras na lang
uwian na naman
napakatagal talaga ng 05:30pm
yan lang ang lagi kong inaabangan

pag-patak ng 05:30
sign-out agad
walang pakialaman
hanggang dun lang ang bayad sa akin eh

libreng OT
no-way, di kasama sa bokabularyo ko yun
sori na lang kung may trabahong hindi pa tapos
pasensya na may bukas pa naman

anong klaseng kwento ito
san san nako nakarating
mga kwentong walang kabuluhan
di alam kung anong pinagmulan

o siya cge na
mag-a-ala singko y medya na
oras na naman ng uwian
oras na naman para boss ko’y takasan

sasakay na naman ako
sa bus numero siyamnapu
pagkatapos lilipat sa isang bus
numero animnaput-apat
para makauwi sa bahay

hay., araw araw pa-ulit-ulit na lang
ay bukas pala, mag-iiba
ako’y tutungo doon sa Johor Bahru
duon sa nakakatakot na bansang Malaysia

may pabibili kayo? Hehehe.,
uwian na.,

laging tandaan ang kasabihang

“There’s always tomorrow, Kaya magtira ng trabaho para bukas”

No comments:

Post a Comment